ΤΟ ΜΑΝΤΙΚΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΒΟΥΡΑΪΚΟΥ ΗΡΑΚΛΗ

Λιγα λογια για τον Βουραϊκό  ποταμό

Ο Βουραϊκός ποταμός κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν Ερασίνος. Πηγάζει από τον Χελμό, κοντά στο χωριό Πριόλιθος και ρέει με βόρεια κατεύθυνση στα δυτικά του Νομού Αχαΐας. Έχει μήκος 40 χιλιόμετρα και το όνομά του το οφείλει στην Βούρα, κόρη του Νεφεληγερέτη και της Ελίκης, που την αγάπησε ο Ηρακλής και σύμφωνα με τη μυθολογία, η ίδια άνοιξε φαράγγι για να μπορέσει να περάσει και να βρεθεί κοντά του. 

Πρόκειται για το Φαράγγι του Βουραϊκού, το οποίο έχει μήκος περίπου 20 χιλιομέτρων. Στο φαράγγι ο ποταμός περνά μέσα από ιδιαίτερα πυκνή βλάστηση και σήραγγες ενώ υπάρχουν και αρκετές σπηλιές. 

Στο φαράγγι περνά και ο δημοφιλής οδοντωτός σιδηρόδρομος Διακοφτού - Καλαβρύτων.

Στις όχθες του Βουραϊκού ποταμού υπάρχει σπήλαιο, όπου κατά την μυθολογία ήταν μαντείο αφιερωμένο στον Ηρακλή. 

Εκεί οι προσκυνητές διάβαζαν τους χρησμούς στους Πίνακες της Γνώσης, όπως τους αποκαλούσαν. Το φαράγγι του Βουραϊκού με τα τεράστια απόκρημνα βράχια, τα τρεχούμενα νερά και την πλούσια βλάστηση από πλατάνια, έλατα και πικροδάφνες κλέβει τις εντυπώσεις. 

Το ποτάμι διασχίζει τη γόνιμη κοιλάδα, που ανοίγεται προς το βορρά και διέρχεται δίπλα από την πόλη των Καλαβρύτων και η πορεία του ολοκληρώνεται στον Κορινθιακό κόλπο, στα δυτικά του Διακοφτού.

"καταβάντων δὲ ἐκ Βούρας ὡς ἐπὶ θάλασσαν ποταμός τε Βουραϊκὸς ὀνομαζόμενος καὶ Ἡρακλῆς οὐ μέγας ἐστὶν ἐν σπηλαίῳ: ἐπίκλησις μὲν καὶ τούτου Βουραϊκός, μαντείας δὲ ἐπὶ πίνακί τε καὶ ἀστραγάλοις ἔστι <λαβεῖν>. εὔχεται μὲν γὰρ πρὸ τοῦ ἀγάλματος ὁ τῷ θεῷ χρώμενος, ἐπὶ δὲ τῇ εὐχῇ λαβὼν ἀστραγάλους --οἱ δὲ ἄφθονοι παρὰ τῷ Ἡρακλεῖ κεῖνται--τέσσαρας ἀφίησιν ἐπὶ τῆς τραπέζης: ἐπὶ δὲ παντὶ ἀστραγάλου σχήματι γεγραμμένα ἐν πίνακι ἐπίτηδες ἐξήγησιν ἔχει τοῦ σχήματος. [11] σταδίων ἐπὶ τὸν Ἡρακλέα ὡς τριάκοντα ἐξ Ἑλίκης ὁδὸς ἡ εὐθεῖά ἐστι. προελθόντι δὲ ἀπὸ τοῦ Ἡρακλέους ποταμὸς ἐς θάλασσαν ἐκδίδωσιν ἀέναος ἐξ ὄρους Ἀρκαδικοῦ κατερχόμενος, ὄνομα δὲ αὐτῷ <τε> [καὶ] τῷ ποταμῷ Κρᾶθις καὶ ἔνθα αἱ πηγαὶ τοῦ ποταμοῦ τῷ ὄρει: ἀπὸ ταύτης τῆς Κράθιδος καὶ πρὸς Κρότωνι τῇ ἐν Ἰταλίᾳ ποταμὸς ὄνομα ἔσχηκε. [12] πρὸς δὲ τῇ Ἀχαϊκῇ Κράθιδι Ἀχαιῶν ποτε ᾠκεῖτο Αἰγαὶ πόλις: ἐκλειφθῆναι δὲ αὐτὴν ἀνὰ χρόνον ὑπὸ ἀσθενείας λέγουσι. τούτων δὲ καὶ Ὅμηρος τῶν Αἰγῶν ἐν Ἥρας λόγοις ἐποιήσατο μνήμην,

 "...καταβάντων δὲ ἐκ Βούρας ὡς ἐπὶ θάλασσαν ποταμός τε Βουραϊκὸς ὀνομαζόμενος καὶ Ἡρακλῆς οὐ μέγας ἐστὶν ἐν σπηλαίῳ: ἐπίκλησις μὲν καὶ τούτου Βουραϊκός, μαντείας δὲ ἐπὶ πίνακί τε καὶ ἀστραγάλοις ἔστι <λαβεῖν>. εὔχεται μὲν γὰρ πρὸ τοῦ ἀγάλματος ὁ τῷ θεῷ χρώμενος, ἐπὶ δὲ τῇ εὐχῇ λαβὼν ἀστραγάλους --οἱ δὲ ἄφθονοι παρὰ τῷ Ἡρακλεῖ κεῖνται--τέσσαρας ἀφίησιν ἐπὶ τῆς τραπέζης: ἐπὶ δὲ παντὶ ἀστραγάλου σχήματι γεγραμμένα ἐν πίνακι ἐπίτηδες ἐξήγησιν ἔχει τοῦ σχήματος."

Παυσανίας, Ἀχαϊκά, Κεφ. 25.

----------------------------------------------------

Αυτό ακριβώς το σπήλαιο,πλησίον του Βουραϊκού ποταμού στην Αιγιάλεια, ήταν η είσοδος του Ιερού Μαντείου του Ηρακλή του Βουραϊκού που χωριζόταν σε ένα δεδαλώδες συγκρότητα σε πολλά επίπεδα.
Ο Παυσανίας που επισκέφθηκε την περιοχή 500 ολόκληρα χρόνια μετά την εξαφάνιση της ΒΟΥΡΑ μέσα στα έγκατα της γης, μετά από καταστροφικό σεισμό, το 373π.Χ για πολλούς και διάφορους λόγους δεν μπαίνει σε λεπτομέρειες. Σπουδαιότερος λόγος ήταν το θρησκευτικό συναίσθημα των αρχαίων που τους απαγόρευε ρητά να αναφέρονται σε μυστικές λατρευτικές τελετές και σε αντίστοιχους τόπους λατρείας τα λεγόμενα άβατα.
Το Μαντείο του Ηρακλή του Βουραϊκού λειτουργούσε 8700 χρόνια πριν της έναρξης των πρώψτων Ολυμπιακών Αγώνων.
Στα ενδότερά του τηρούνταν μυστικοί κώδικες και αρχέγονη γνώση από την εποχή των Ατλάντων, του Προμηθέα, της Ηούς,της Ειλειθυίας,του Διονύσου και του Ηρακλέα του Πρώτου που έφθασε σε όλα τα μέρη της Υφηλίου και είχε οργώσει τους Μεγάλους Ωκεανούς. 

Το Μαντείο του Ηρακλή του Βουραϊκού δημιουργήθηκε την εποχή της διαμάχης Ηρακλή Απόλλωνα περί τον Ιερό Τρίποδα των Δελφών και καταδεικνύει την σημαντικότητά του. 

Στο άβατο του Μαντείου φυλάσονταν χρησμοί και μυστικοί κώδικες χαραγμένοι σε λεπτά φύλλα χαλκού που έκαναν λόγο για την προκατακλυσμαία εποχή και μετέφεραν την γνώση των Ατλάντων και των γηγενών Ελλήνων στους μετέπειτα της εποχής του Νέστωρα και τους Έλληνας της ΗΡΩΙΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ.
Έτσι ακριβώς εξηγείται η εξειδίκευση των ΒΟΥΡΑΙΩΝ (BURRAY)στην υπερπόντια ναυτιλία και την δημιουργία από αυτούς ναυτικών βάσεων και σταθμών παρατήρησης του ουράνιου στερεώματος σε μακρυνές περιοχές όπως η SKARA BRAE, η BURRAVOE, η BURRAY στις ΟΡΚΑΔΕΣ ΝΗΣΟΥΣ βόρεια της Σκωτίας, στην BOURA της Νέας Καλυδωνίας και σε άλλα στρατηγικά περάσματα των Ηπείρων και των Ωκεανών της Υφηλίου.
Είναι φανερό ότι σε αυτές τους τις περιπλανήσεις είχαν συντρόφους και από άλλες ελληνικές περιοχές όπως την αρχαία ΚΑΛΥΔΩΝΑ της Αιτωλίας πλησίον του Ευήνου ποταμού και με αυτόν τον τρόπο εξηγείται επίσης το γεγονός της συνύπαρξης Καλυδωνίων και Βουραίων(BURRAY/BURRA/BOURA) στην Σκωτία στην Καλυδωνία του Ειρηνικού Ωκεανού και αλλαχού.

Το σπήλαιο βρίσκεται πάνω από τα Ζαχλωρίτικα. 

  Είχε χρησιμοποιηθεί τόσο στα βυζαντινά χρόνια όσο και στην τουρκοκρατία ως εκκλησάκι.

Το σπήλαιο γνωστό στους κάτοικους της περιοχής και ως σπηλιά του Ηρακλή είναι λαξευμένο σε ψαμμιτικό κροκαλοπαγή βράχο και αποτελείται από τρία κύρια επίπεδα.

Το πρώτο επίπεδο όπου και η μερικώς επιχωματωμένη είσοδος της σπηλιάς, διαιρείται σε δυο τμήματα, ανατολικό και δυτικό. Το τελευταίο είναι υπερυψωμένο περίπου 1,20μ σε σχέση με το χαμηλό ανατολικό, το οποίο αποτελείται από ένα μεγάλο δωμάτιο με δυο κόγχες, μια ανατολική πλάτους 1,30μ και ύψους 2,25μ περίπου και μια νότια του ιδίου ύψους και πλάτους 0,80μ .

Οι δυο κόγχες φέρουν θολωτή οροφή η οποίο μάλιστα έφερε και χριστιανικές τοιχογραφίες. Τέλος στο ανατολικό άκρο του παραπάνω τμήματος διανοίγεται το στόμιο κάθετου φρέατος ύψους 4,70μ που οδηγεί στο δεύτερο επίπεδο.

Η επικοινωνία ανάμεσα στα δυο αυτά επίπεδα θα πρέπει να γινόταν με κινητή ξύλινη σκάλα γιατί δεν υπάρχουν πουθενά ίχνη από σκαλοπάτια λαξευμένα στον βράχο. Το δεύτερο επίπεδο αποτελείται επίσης από ένα δωμάτιο ,η βόρεια πλευρά του οποίου καταλήγει σε άνοιγμα του βράχου σε σχήμα εξώστη. Τέσσερα μέτρα πάνω από το δεύτερο επίπεδο βρίσκεται ένα τρίτο με είσοδο από την εξωτερική ανατολική πλευρά του σπηλαίου. Το δωμάτιο του τρίτου επιπέδου έχει δυο παράθυρα στην βόρεια πλευρά , με το ανατολικότερο σε σχήμα καμπάνας.

  

Στην πρόσοψη της σπηλιάς, όπως αναφέρουν παλαιότεροι ερευνητές, φαινόταν το κεφάλι ενός ζώου, μάλλον λιονταριού. Οι νεότεροι όμως δεν αναφέρουν κάτι τέτοιο, μιας και ο σεισμός στις 26 Δεκεμβρίου του 1861 πιθανόν το κατέστρεψε.

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΜΙΑ ΠΟΙΟ ΚΑΛΗ ΜΑΤΙΑ ΜΗΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΑΠΟΜΕΙΝΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ;;

Η αναζήτηση της Ελίκης συνεχίζεται στην ξηρά:

ΠΗΓΗ:http://erevnw.blogspot.gr

ΠΗΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:
http://callgreece.gr
ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ
http://avatoboura.blogspot.gr
http://el.wikipedia.org