Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014

Δονήσεις… Ξαναπαίρνοντας τον έλεγχο του νού και των συναισθημάτων μας





του Μιλτιάδη Μουτάφη
Αυτό που θέλω να τονίσω σ’ αυτό το κείμενο, (για πολλοστή φορά), είναι οι πληροφορίες, η γνώση, πως μόνο εσείς ελέγχετε τη μοίρα σας, και κανένας άλλος. Πάντα έτσι συνέβαινε, και πάντα έτσι θα συμβαίνει.

Πολλές φορές οι αναγνώστες μου βρίσκουν τα γραπτά μου περίεργα. Σε αμέτρητες προφορικές και γραπτές επικοινωνίες μου, έχω περιγράψει με λεπτομέρειες τον τρόπο με τον οποίο οι λίγοι ισχυροί (ίδιοι πάντα) ελέγχουν τον κόσμο επί χιλιάδες χρόνια.
Ναι, αλλά πώς το κατάφεραν αυτό;
Χειραγωγώντας τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και αισθάνε­ται η ανθρωπότητα.

Το πώς σκεφτόμαστε και αισθανόμαστε δημιουργεί τις υλικές μας εμπειρίες, και αν επιτρέπουμε σε μια εξωτερική δύναμη να χειραγωγεί το μυαλό και τα συναισθήματα μας, τότε της επιτρέπουμε να ελέγχει και τις υλικές μας εμπειρίες, το πεπρωμένο μας. Όμως θα μπορούσαμε να τα αλλάξουμε όλα σε μια στιγμή αν ξαναπαίρναμε τον έλεγχο του νου και των συναισθημάτων μας.
Η δημιουργία μιας δικής σας πραγματικότητας, την οποία θα αποφασίσετε εσείς οι ίδιοι, είναι, κατά βάθος, μια πολύ απλή διαδικασία. Μπορεί να συνοψιστεί στη φράση: «Ότι δίνουμε, αυτό παίρνουμε».
Λειτουργεί κάπως έτσι...
Ο νους και τα συναισθήματα μας, αντηχούν σε μήκη κύματος διαφόρων συχνο­τήτων, ανάλογα με το πώς σκεφτόμαστε και νιώθουμε. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τον συνειδητό νου, αλλά και για το υποσυνείδητο μας, το χωνευτήρι των καταπιεσμέ­νων σκέψεων, συμπεριφορών και συναισθημάτων με τα οποία προτιμάμε να μην ασχολούμαστε.
Από ένα τέτοιο επίπεδο, μπορείτε να εκπέμπετε τη δόνηση του θυμού, ή της εγκατάλειψης, για παράδειγμα, χωρίς να αισθάνεστε συνειδητά το συναίσθημα αυτό όλη την ώρα. Για παρά­δειγμα, ένας ενήλικας ο οποίος έχει καταπιέσει μέσα του θυμό από την παιδική του ηλικία, συνεχίζει να εκπέμπει σε αυτή τη συχνότητα, έστω και αν δεν συνειδητο­ποιεί ότι είναι οργισμένος. Ένας άλλος ο οποίος νιώθει ότι δεν έχει κάτι που θα ήθελε ή νιώθει εγκαταλελειμμένος, συνεχίζει και εκπέμπει σε αυτή τη συχνότητα ακόμα και όταν βρίσκεται με αγαπημένη παρέα.
Μ' αυτό τον τρόπο, ελκύουν κοντά τους, μέσω του νόμου της δονητικής έλξης, άλλα άτομα τα οποία είναι συνειδητά ή υποσυνείδητα οργι­σμένα ο πρώτος, και άτομα που είναι ή νιώθουν μόνα τους ο δεύτερος.
Το ξέρω, επειδή το έχω περάσει και εγώ. Σύμφωνα με τα λόγια ενός τρα­γουδιού που άκουσα στις ΗΠΑ: «Όταν έχεις μέσα σου θυμό, τι έρχεται κοντά σου: ένας σωρός θυμωμένοι άνθρωποι».
Οι πνευματικές και συναισθηματικές μας "δονήσεις" κάθε είδους εκπέμπονται σε μια σειρά από κυματομορφές, και αυτές ελκύουν προς το μέρος μας παρόμοιες κυματομορφές με τη μορφή ανθρώπων, τοποθεσιών, τρόπων ζωής, και εμπειριών.
Αυτό που βγάζουμε προς τα έξω, αυτό και ελκύουμε προς το μέρος μας. Μέσα σ' αυτό το κοκτέιλ των δονήσεων υπάρχουν και οι συνειδητές μας σκέψεις και τα συναισθήματα, καθώς και τα αστρολογικά πρότυπα που αποκτούμε στη γέννηση και κατά τη σύλληψη.
Όταν γεννιόμαστε, απορροφάμε το ενεργειακό πρότυπο του ουράνιου και γήινου ηλεκτρομαγνητικού πεδίου τη στιγμή και στο σημείο που βγαίνουμε στον κόσμο. Αυτό το πρότυπο εξαρτάται από τη θέση των πλανητών, άρα και από το ποιες από τις ενέργειες τους επηρεάζουν περισσότερο τη Γη. Το ενεργειακό πεδίο αλλάζει με κάθε δευτερόλε­πτο που περνάει, και έτσι το πότε και το πού γεννιόμαστε επηρεάζει τρομερά το ενεργειακό πεδίο που κληρονομούμε.
Επιλέγουμε, σαν ψυχές (πριν την ενσάρκωση) το πού και πότε θα γεννηθούμε, ώστε να δεχθούμε το ενεργειακό πρότυπο που ταιριάζει περισσότερο στον προο­ρισμό μας. Δείτε τις ατέλειωτες αποδείξεις για το πώς τα άτομα ορισμένων επαγ­γελμάτων έχουν την τάση να γεννιούνται την ίδια εποχή του χρόνου. Τα διάφορα ανά τους αιώνες «εξουσιαστικά ιερατεία», τα οποία για συγκεκριμένους εννοιολογικούς λόγους αλλά και για συντομία θα ονομάσω «Αδελφότητα», ειδικά μέσω του Χριστιανισμού και της "επιστήμης", προσπάθησαν να καταδικάσουν την αστρολογία είτε ως διαβολική είτε ως γελοία, για να παροτρύνει τους ανθρώπους να την απορρίψουν. Για άλλη μια φορά, οι αφελείς ¨Χριστιανοί¨ έκαναν εξαιρετική δουλειά για λογαριασμό της Αδελφότητας, οι περισσότεροι, βέβαια, χωρίς να έχουν ιδέα για το Σχέδιο το οποίο προωθούσαν.
Αυτό το κοκτέιλ των αλληλένδετων δονήσεων ελκύει προς το μέρος μας ένα καθρέφτισμα του εαυτού του. Όσο πιστεύουμε πως είμαστε θύματα και δεν ελέγ­χουμε τη ζωή μας, τόσο συγχρονιζόμαστε με ενέργειες (ανθρώπους, εμπειρίες) που αντηχούν αυτή τη συχνότητα. Έτσι, προκαλούμε την ανήμπορη υλοποίηση της εμπειρίας ενός θύματος.
Όταν πιστεύουμε πως τα καλύτερα πράγματα στη ζωή συμβαίνουν στους άλλους, πχ. ¨οι άλλοι είναι πιο πλούσιοι¨ ή ¨οι άλλοι δεν είναι μόνοι τους..¨, τότε πραγματικά συμβαίνουν, επειδή δεν συνδεόμαστε με τις ενέρ­γειες οι οποίες προκαλούν τα καλύτερα πράγματα στη ζωή. Όταν πιστεύετε πως ποτέ δεν θα έχετε αρκετά χρήματα, δεν πρόκειται ποτέ να τα αποκτήσετε.
Τα χρήματα είναι και αυτά μια ενέργεια, και αν θέλετε να την προσελκύσετε, τότε χρειάζεστε μια δονητική σύνδεση μαζί τους. Αν συνειδητά ή υποσυνείδητα πιστεύετε πως ποτέ δεν θα αποκτήσετε χρήματα, τότε θα είστε πάντα εκτός συγχρονισμού με αυτή την ενέργεια και θα συνεχίσετε να είστε πάντα φτωχοί.
Οι ερωτικές σχέσεις (αλλά και κάθε σχέση), έχουν την δική τους δονητική συχνότητα. Αν συνειδητά ή υποσυνείδητα πιστεύετε πως είστε ¨καημένοι, εγκαταλειμμένοι και μόνοι¨ ποτέ δεν θα αποκτήσετε υγιή σχέση, θα είστε πάντα εκτός συγχρονισμού με αυτή την ενέργεια και θα συνεχίσετε να είστε πάντα μόνοι.
Η Αδελφότητα το γνωρίζει αυτό, και έτσι έχει δημιουργήσει μια ενεργειακή ροή που ελκύει το χρήμα προς το μέρος της και ταυτόχρονα εκπέμπει ενεργειακά με τρόπο που να δημιουργεί αισθήματα κακομοιριάς και φόβου στους αδαείς. Ο φόβος για κάτι είναι πάντα εγγυημένο πως θα προσελκύσει αυτό που φοβάστε. Η ενέργεια του φόβου ελκύει πάντα κάποια παρόμοια ενέργεια, και έτσι αυτό που φοβάστε μετατρέπεται σε πραγματική εμπειρία. Ο φόβος του ότι θα μεί­νετε χωρίς χρήματα μετατρέπεται σε μια κατάσταση κατά την οποία είστε χωρίς χρήματα. Ο φόβος του ότι θα μείνετε μόνοι, θα απορριφθείτε ή θα δεχθείτε επί­θεση, όλοι μετατρέπονται σε πραγματικές εμπειρίες αν δεν αντιμετωπίσετε την πηγή της ενέργειας η οποία υλοποιεί αυτά τα φαινόμενα - δηλαδή ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ.


Δεν ωφελεί, λοιπόν, να κατηγορείτε όλους τους άλλους γι' αυτό που σας συμ­βαίνει. Το έχετε δημιουργήσει εσείς μόνοι σας, είτε μέσω της σκέψης και των συναισθημάτων σας, ή επειδή αφήσατε την Αδελφότητα να χειραγωγήσει τις σκέ­ψεις και τα συναισθήματα σας μέσω της θρησκείας, των ΜΜΕ, της πολιτικής, των γιατρών, των εκπαιδευτικών, και όλων των υπόλοιπων. Ό,τι και αν συμβαίνει στη ζωή σας, ο πραγματικός υπεύθυνος είστε... ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ.
Φοβάμαι πως είναι κάτι από το οποίο δεν μπορείτε να ξεφύγετε, αλλά από την άλλη μεριά, αυτή η κατάσταση είναι πραγματικά υπέροχη. Σημαίνει πως, αν έχετε δημιουργήσει μια παρούσα πραγματικότητα η οποία δεν σας αρέσει, μπορείτε το ίδιο εύκολα να δημιουργήσετε μια καινούργια πραγματικότητα που να σας ικανοποιεί περισσότε­ρο.
Εσείς έχετε τον έλεγχο. Εσείς έχετε όλες τις απαντήσεις. Είστε το κέντρο του δικού σας σύμπαντος, και μπορείτε να το φτιάξετε όπως εσείς θέλετε. Είστε κυριο­λεκτικά καταπληκτικοί. Νιώστε το, ζήστε το, και ο κόσμος γύρω σας θα αλλάξει.
Έχει ¨μαλλιάσει η γλώσσα μου¨ σε σημείο αγανάκτησης, τόσα χρόνια με μαθήματα, ομιλίες, παρουσιάσεις, εκπομπές στην TV και κείμενα σε διάφορα περιοδικά να προσπαθώ να πείσω γι' αυτή την ανάγκη να επανακτήσουμε τις πνευματικές και συναισθηματικές μας δυνάμεις, επειδή αν δεν το κάνουμε, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ελευθερωθούμε. Για να το πετύχουμε, όμως, χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο. Πρέπει να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας, αλλά το ίδιο σημαντικό είναι και να απελευθερώσουμε ο ένας τον άλλον.
Η Αδελφότητα, μας έχει παγιδεύσει στις προσωπικές μας φυλακές, αλλά, ακόμα χει­ρότερο, οι φυλακισμένοι έχουν καθοδηγηθεί ώστε να επιτηρούν ο ένας τον άλλο. Η ανθρωπότητα είναι ταυτόχρονα το πρόβατο και το τσοπανόσκυλο. Η Αδελφότητα δημιουργεί τις θρησκευτικές, πολιτικές, ιατρικές και επιστημονικές "νόρμες" ελέγ­χοντας αυτά τα επαγγέλματα, άρα και τα πρότυπα που προβάλλουν τα υπνωτισμέ­να μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Έτσι, οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν τη ζωή τους μέσα σε αυτά τα πρότυπα και τους επιτρέπουν να προγραμματίσουν την αντίληψη που έχουν για το ποιοι ή τι είναι και τι μπορεί να καταφέρουν. Αυτό είναι το τσόφλι του αβγού, και αν οι άνθρωποι θέλουν να απεμπολήσουν τη μοναδικότητα και τις άπειρες δυνατότητες τους με αυτό τον τρόπο, μπορούν κάλλιστα να το κάνουν.
Δεν θα έδινα δεκάρα. Όμως το πρόβλημα είναι πως αυτοί που ζουν σε τέτοιες φυλακές, ¨οι πτωχοί¨, ¨οι μόνοι¨, ¨οι καημένοι¨, ¨οι φανατικοί¨, ¨οι βλάκες¨, ¨οι νοητικά τεμπέληδες¨ δεν είναι ικανοποιημένοι μόνο με αυτό. Επιμένουν να κάνουν και όλοι οι άλλοι το ίδιο. Δεν τους αρκεί να πιστεύουν σε μια θρησκεία, ζητούν να επιβάλλουν αυτή την πίστη και σε όλους τους άλλους, ή αλλιώς τους καταδικάζουν έτσι και δεν αποδε­χθούν την κοσμοθεωρία της δικής τους θρησκείας.
Δεν θα υπήρχαν θρησκευτικοί πόλεμοι αν σεβόμασταν ο ένας το δικαίωμα του άλλου να πιστεύει σε αυτό που επι­λέγει, αρκεί να μην το επιβάλλει και σε οποιονδήποτε άλλο. Δεν έχω κανένα πρό­βλημα με κάποιους οι οποίοι παίρνουν μέρος σε μια σατανιστική τελετουργία, αν όλοι οι συμμετέχοντες έχουν κάνει αυτή την επιλογή έχοντας απόλυτο έλεγχο του νου τους. Κάποιοι θέλουν να θυσιάσουν ο ένας τον άλλον, και όλοι οι αναμεμειγμέ­νοι έχουν κάνει ελεύθερα την επιλογή τους; Εμπρός, ας το κάνουν, αλλά σας παρα­καλώ, κάποιος να συμμαζέψει στο τέλος. Τελικά θα διδαχθούν από την εμπειρία και θα περάσουν σε ένα ανώτερο επίπεδο κατανόησης.
Δεν μπορούμε άραγε να βρούμε την ωρι­μότητα να σκεφτόμαστε για τον εαυτό μας και να επιτρέψουμε στους άλλους να κάνουν το ίδιο; Είναι αυτό υπερβολικό; Αν είναι, τότε διατρέχουμε σοβαρό κίνδυνο. Ο μόνος τρόπος για να κυβερνούν οι λίγοι τον κόσμο είναι να τους το επιτρέ­πουν οι μάζες, και αυτό συμβαίνει.
Έχω μιλήσει σε πολλούς ακροατές για την ελευ­θερία, και με χειροκρότησαν θερμά, αλλά γνωρίζουν τη σημασία αυτής της λέξης;
«Ναι, θέλουμε την ελευθερία!» φώναζαν!
Σοβαρά; Τότε γιατί τόσοι πολλοί από τους ίδιους που χειροκροτούν θερμά την έννοια της ελευθερίας επιμένουν πως όσοι δεν είναι Χριστιανοί είναι κατώτερα πλάσματα ή το κακό ενσαρκωμένο; Γιατί επιμένουν (και οι Μουσουλμάνοι, Ινδοί, και "Εβραίοι", επίσης) να ανατρέφουν τα παιδιά τους ώστε να πιστεύουν τυφλά αυτά που πιστεύουν και οι ίδιοι, στερώντας τους άλλες κοσμοθεωρίες και πληροφορίες; Αμέτρητες φορές με έχουν ρωτήσει, επειδή είμαι Αστρολόγος, αν είμαι Χριστιανός, λες και αν τους απαντούσα ναι θα γινόμουν αυτομάτως πιο αξιόπιστος και πιστευτός.
Η ίδια του η ανάγκη να θέσει αυτό το ερώτημα επιβε­βαιώνει πως αυτός που ρωτάει είναι πνευματικά υποταγμένος σε ένα σύστημα πεποιθήσε­ων που μου προκαλεί λύπη. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Η δύναμη της πίστης είναι απίστευτη όταν παγιδεύει ένα μυαλό. Πολύ ευχαρίστως θα αλλάξω όλες μου τις απόψεις ή οποιαδήποτε πληροφορία αυτών που σας λέω, αν εκεί με οδηγήσουν κάποια καινούργια δεδομένα. Δεν είμαι προσκολλημένος σε αυτό, επειδή το μόνο που αναζητώ είναι η αλήθεια, όποια και αν είναι αυτή. Αν είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που πιστεύω τώρα, θαυμάσια. Ας είναι έτσι. Οι άκαμπτες πεποιθήσεις περιχαρακώνονται από όλες τις πλευρές επειδή τότε η πίστη ενός ατόμου γίνεται ο ίδιος τους ο εαυτός, η αίσθηση που τους προσφέρει ασφάλεια, και έτσι προτιμούν να παραμένουν κολλημένοι σε αυτή την πεποίθηση παρά να αντιμετωπίσουν την πνευματική και συναισθηματική πρόκλη­ση της εγκατάλειψης της.
Όμως βρισκόμαστε σε μια εποχή τρομερών αλλαγών, κατά την οποία όλες οι πεποιθήσεις πρόκειται να καταρρεύσουν. Μπορείς να καταγράψεις το μέλλον σε ένα λευκό χαρτί πολύ ευκολότερα από ό,τι σε ένα γεμά­το από παλιά γράμματα. Μπορείς να φυτέψεις καινούργια λουλούδια σε έναν άδειο κήπο πολύ ευκολότερα από ό,τι σε έναν γεμάτο αγριόχορτα.
Είναι καιρός να καθαρίσουμε το μυαλό μας από κάθε δόγμα και να μείνουμε ανοιχτοί σε κάθε πιθανότητα. Μόνο τότε θα είμαστε ελεύθεροι να αγγίξουμε την αιωνιότητα.
ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου